ความเค็มเป็นเหตุสังเกตได้…รู้ทั้งรู้ว่า การบริโภคโซเดียมปริมาณมาก การปรุงอาหารให้มีรสเค็ม เป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดโรคไม่ติดต่อเรื้อรังมากมาย ไม่ว่าจะเป็น โรคความดันโลหิตสูง โรคเบาหวาน โรคหัวใจ โรคอัมพฤกษ์ อัมพาต แต่หลายคนยังเคยชินกับการรับประทานอาหารที่มีรสเค็ม อดไม่ได้ที่จะต้องเติมเกลือ น้ำปลา ซีอิ้ว เพิ่มในจานอาหาร
 รศ.นพ.สุรศักดิ์ กันตชูเวสศิริ ประธานเครือข่ายลดบริโภคเค็มและนายกสมาคมโรคไตแห่งประเทศไทย และพญ.รุ่งทิวา กิจเพิ่มเกียรติ อายุรแพทย์โรคไต คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี เปิดเผยว่า จากงานวิจัย Hao Ma และคณะ ตีพิมพ์ในวารสาร European Heart Journal (ehac208) ในเดือนกรกฎาคม 2565 ได้ค้นพบว่าความถี่ของการเติมเกลือในอาหารที่บ่อยขึ้นสัมพันธ์กับอัตราการเสียชีวิตก่อนวัยที่มากขึ้น ส่วนการรับประทานอาหารที่มีโพแทสเซียมสูง  เช่นผักและผลไม้ อาจจะมีส่วนในการลดความเสี่ยงของการเติมเกลือในอาหารและอัตราการเสียชีวิตได้
รศ.นพ.สุรศักดิ์ กันตชูเวสศิริ ประธานเครือข่ายลดบริโภคเค็มและนายกสมาคมโรคไตแห่งประเทศไทย และพญ.รุ่งทิวา กิจเพิ่มเกียรติ อายุรแพทย์โรคไต คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี เปิดเผยว่า จากงานวิจัย Hao Ma และคณะ ตีพิมพ์ในวารสาร European Heart Journal (ehac208) ในเดือนกรกฎาคม 2565 ได้ค้นพบว่าความถี่ของการเติมเกลือในอาหารที่บ่อยขึ้นสัมพันธ์กับอัตราการเสียชีวิตก่อนวัยที่มากขึ้น ส่วนการรับประทานอาหารที่มีโพแทสเซียมสูง  เช่นผักและผลไม้ อาจจะมีส่วนในการลดความเสี่ยงของการเติมเกลือในอาหารและอัตราการเสียชีวิตได้
 เรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณการกินเกลือและสุขภาพ ยังเป็นปัญหาที่ถกเถียงกันมาอย่างยาวนาน การเติมเกลือในอาหารมีความสัมพันธ์โดยตรงกับความชอบรสชาติเค็มและปริมาณเกลือที่ได้รับในแต่ละวัน ดังนั้นการศึกษานี้จึงเน้นนำในเรื่องของความถี่ในการเติมเกลือในอาหารมาเป็นตัวแทนเพื่อดูความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมลักษณะนิสัยของการกินเกลือและอัตราการเสียชีวิตก่อนวัยอันควร
เรื่องของความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณการกินเกลือและสุขภาพ ยังเป็นปัญหาที่ถกเถียงกันมาอย่างยาวนาน การเติมเกลือในอาหารมีความสัมพันธ์โดยตรงกับความชอบรสชาติเค็มและปริมาณเกลือที่ได้รับในแต่ละวัน ดังนั้นการศึกษานี้จึงเน้นนำในเรื่องของความถี่ในการเติมเกลือในอาหารมาเป็นตัวแทนเพื่อดูความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมลักษณะนิสัยของการกินเกลือและอัตราการเสียชีวิตก่อนวัยอันควร
นักวิจัยได้จัดทำการศึกษาเป็นหมู่คณะ จำนวนกว่า 5 แสนคน จาก 22 สถาบันในประเทศสหราชอาณาจักร ได้แก่ อังกฤษ สก๊อตแลนด์ และเวลส์ ตั้งแต่ปี 2006 ถึง ปี 2010 โดยจะให้ตอบแบบสอบถามเกี่ยวกับความถี่ในการเติมเกลือในอาหาร และตรวจปัสสาวะเพื่อดูปริมาณเกลือโซเดียมและโพแทสเซียม สำหรับข้อมูลการเสียชีวิตจะนำข้อมูลมาจากศูนย์บริการสุขภาพแห่งชาติในอังกฤษ เวลส์ และสก๊อตแลนด์
 ผลการศึกษาพบว่า ความถี่ในการเติมเกลือในอาหารมีความสัมพันธ์โดยตรงกับปริมาณเกลือโซเดียมในปัสสาวะและมีความสัมพันธ์แบบตรงกันข้ามกับปริมาณโพแทสเซียมในปัสสาวะ อัตราการเสียชีวิตของกลุ่มที่เติมเกลือในอาหารบางครั้ง บ่อยครั้งและทุกครั้ง เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ไม่เติมเกลือในอาหารเลย เพิ่มสูงขึ้นเป็น 1.02 เท่า 1.07 เท่าและ 1.28 ตามลำดับ  เมื่อนำปัจจัยอื่น ๆ มาวิเคราะห์ร่วมด้วย  เช่น ความดันโลหิตสูง เบาหวาน ไตเสื่อมเรื้อรัง ชนิดของอาหาร ก็ไม่ทำให้ผลการศึกษาเปลี่ยนแปลงไป
ผลการศึกษาพบว่า ความถี่ในการเติมเกลือในอาหารมีความสัมพันธ์โดยตรงกับปริมาณเกลือโซเดียมในปัสสาวะและมีความสัมพันธ์แบบตรงกันข้ามกับปริมาณโพแทสเซียมในปัสสาวะ อัตราการเสียชีวิตของกลุ่มที่เติมเกลือในอาหารบางครั้ง บ่อยครั้งและทุกครั้ง เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ไม่เติมเกลือในอาหารเลย เพิ่มสูงขึ้นเป็น 1.02 เท่า 1.07 เท่าและ 1.28 ตามลำดับ  เมื่อนำปัจจัยอื่น ๆ มาวิเคราะห์ร่วมด้วย  เช่น ความดันโลหิตสูง เบาหวาน ไตเสื่อมเรื้อรัง ชนิดของอาหาร ก็ไม่ทำให้ผลการศึกษาเปลี่ยนแปลงไป
การศึกษาดังกล่าวยังพบว่า ความถี่ในการเติมเกลือในอาหารสัมพันธ์กับการเสียชีวิตจากโรคหัวใจและหลอดเลือดและโรคมะเร็งอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และจากการคำนวณปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ เพิ่มเติมยังพบว่าการรับประทานผักและผลไม้ที่เพิ่มขึ้นสามารถลดความเสี่ยงของอัตราการเสียชีวิตที่เพิ่มขึ้นจากการเติมเกลือในอาหารได้
งานวิจัยดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า ยิ่งเติมเกลือในอาหารบ่อยขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งสัมพันธ์กับอัตราการเสียชีวิตก่อนวัยมากขึ้น ถ้าใครยังติดเค็ม ชอบเติมน้ำปลา ซีอิ้ว เครื่องปรุงต่าง ๆ ลงในอาหาร ควรลดการเติมให้น้อยลงเพื่อสุขภาพในระยะยาว เพราะน้ำปลา ซีอิ้ว เครื่องปรุงต่าง ๆ มีโซเดียมเป็นส่วนประกอบเช่นเดียวกับเกลือ
บรรณาธิการสุขภาพ สาธารณสุข
 
								Garmin ประกาศตั้งโรงงานผลิตจีพีเอสสมาร์ทวอทช์และอุปกรณ์อื่นๆในไทย
จิม ทอมป์สัน จับมือ DTH Travel เปิดประสบการณ์การเดินทางบนรถไฟ The Blue Jasmine